Oyuncaq cəmiyyət

27 Dekabr 11:25

Arayik özünü Azərbaycan vətəndaşı hesab edir? 

Söhbət yenə ermənilərdən və erməni tayfasının tör-töküntüləri olan Qarabağ ermənilərindən gedir. Mən həmişə o fikirlə razılaşmışam ki, bütöv bir millətə, topluma, cəmiyyətə, hətta bir rayona və ya rayonun bir kəndinə hansısa bir xarakteri şamil etmək düzgün deyil. Çox yerində işlədilən bir atalar sözümüz də var: "Meşə çaqqalsız olmaz". Yəni hər bir cəmiyyətin yaxşısı da var, pisi də var. Amma dünyada qanunauyğunluqlara uymayan istisnalar da var - istisnalarsız həyat yoxdur. Məsələn, dünya dili sayılan ingilis dilində 200-ə yaxın dil qanunauyğunluqlarına uymayan - tabe olmayan feil var. Millətlər və cəmiyyətlər arasında da mənfi və müsbət xüsusiyyətləri ilə istisna təşkil edənləri kifayət qədərdir. Məsələn, bütün dünyada demokratiya ilə vətəndaş rifahı düzmütənasibdir. Yəni ölkə nə qədər demokratikdirsə, vətəndaşın rifahı bir o qədər yüksək olur. Lakin Hindistan adlı ölkədə demokratiya yüksək səviyyədə təcəlla etsə də, əhalinin rifahı Nigeriyadan da aşagı səviyyədə təmin edilir. Təsəvvür edin ki, Hindistan əhalisinin 60%-nin normal sanitar qovşağı yoxdur. Amma söz azadlığına və seçkilərin demokratiklliyinə də söz yox... Belə istisnalar hər bir sahədə mövcuddur və onların xüsusi əmələ gəlmə səbəbləri də var. Mövzumuz Hindistan olmadığı üçün bu ölkənin anormal inkişafinin səbəbləri barədə söhbəti başqa yazıya saxlayaq.
Ermənilər də dünyanın belə istisna cəmiyyətlərindən biridir. Əvvəla, ermənilər bir hay tayfasıdır, əsirlər boyu vətən axtarışı ilə Hindistandan İtalyaya, oradan isə Avropaya, Yaxın Şərqə və Cənubi Qafqaza ayaq açıblar. Bu tayfanın bəzi nümayəndələrinin həyasızlığına, naqqallığına, yalançılığına və satqınlığına valeh olan rus çarları və sərkərdələri onlardan Osmanlıya qarşı bir vasitə kimi iştifadə etmək qərarına gəliblər. Üst-üstə götürsək, Rusiya və Türkiyə (Osmanlı) 69 il bir-biri ilə vuruşublar, 350 il faktiki müharibə vəziyyətində olublar. Rus-Türk müharibələrinin birini o birindən cəmi-cümlətanı təxminən 25 il ayırıb. Bu müharibələrdə Rusiyanın qalib gəlməsinin əsas səbəbi vaxtı ilə Osmanlıya sığınmış ermənilərin satqınlığı olub. Erməni tayfasının satqın nümayındələrinin var dövlətə sahibləndiyini görən digər tayfa üzvləri də bu missiyaya qoşulmağa zaman-zaman can atıb. Onlardan böyük əksəriyyəti buna nail olur və türkləri kürəyindən xəncərləməklə varlanırlar. Beləcə bütün tayfa həyatını ruslara "ayı xidməti" göstırməyə həsr edir. Çox sonralar Osmanlı rəhbərliyi bunu başa düşərək erməni tayfasından olan vətəndaşlarını sərhəddən ölkənin dərinliklərinə köçürdür. Bu 1915-ci ilə təsadüf etdiyindən ermənilər bunu "soyqırımı" adlandırır.
1828-ci ildə Rus-İran müharibəsinin bitməsi ilə bağlanan Türkmənçay sülh müqaviləsindən sonra isə Cənubi Qafqaz Rus imperiyasının caynağına keçir. Bundan sonra rus çarları ermənilərə xidmətlərinin qarşılığında ənam olaraq onları indiki Ermənistan ərazisinə köçürür. Eyni zananda onları silahlandlraraq, yerli əhalini sıxışdırıb bu yerlərdən çıxartmaq üçün istifadə edir. Osmanlını satıb varlanan, daha sonra Cənubi Qafqaza köçürülərək "vətənlə" mükafatlandırılan ermənilər sonra da ruslardan daha bir ərmağan aldı Azərbaycanın tarixi ərazilırində Ermənistan SSR adlı dövlət quruldu.
Eyni zamanda, ermənilərin rus sərkərdələrinə xidmət etməsi üçün onların bir hissəsi həm də Qarabağa köçrülür. Beləcə erməni tayfası hər addımda satqınlığa, riyakarlığa görə ənam aldığına görə bu tayfada sözügedən xüsusiyyətlər inkişaf edir. Artıq dörd əsirdən çoxdur ki, ruslar erməni tayfadından türklərə qarşı istifadə edir. Bu səbəbdən də yalançılıq, riyakarlıq və satqınlıq bu tayfanin genetik xüsusiyyətinə çevrilib. Məhz buna görə biz iki əsrə yaxındır ku, arxasında rusun dayandığı erməni təcəvüzündən əziyyət çəkirik. Rus təbliğatı erməni cəmiyyətinin beynini yuyaraq onu inandırıb ki, Qara dənizdən Xəzər dənizinə qədər ərazilər tarixi erməni torpaqlarıdır.
Vikipediya-da ermənilərin "Erevan" adlandlrdığı şəhərin saxtalaşdılrılmış tarixinə nəzər sala bilərsiniz: "Tarixən bu, qədim və orta əsr Ermənistanının demək olar ki, bütün paytaxtlarının yerləşdiyi Qavar Kotayk Aşxara Ayrarat - erməni kral domeninin əsas şəhəri olmuşdur. İrəvanın mərkəzindən 19 km qərbdə bütün ermənilərin əsas ruhani mərkəzi olan Eçmiədzin kilsəsinin əsası eramızın IV əsrinin əvvəllərində qoyulmuşdur. Fars şahı I Abbasın göstərişi ilə Şərqi Ermənistanın 300-350 min sakini (İrəvan da daxil olmaqla) zorla qovulduqda, 1603-1605-ci illərin Böyük Sürgünü nəticəsində şəhər demək olar ki, boşaldı. Müxtəlif hesablamalara görə, burada 250 mindən 300 minə qədər etnik ermənilər var idi. Daha sonra, şəhər 1679-cu ildə baş verən güclü zəlzələ nəticəsində tamamilə dağıdıldı, lakin 1690-cı illərdə yenidən quruldu və məskunlaşdı (daha kiçik miqyasda).
İrəvan yalnız 1828-ci ildən, Rusiya imperiyasının tərkibinə daxil olandan sonra yeni həyat əldə etdi".
Bu isə İrıvan şəhıri barıdə həqiqətlır: "13 oktyabr (1 oktyabr - Yuli təqvimi) 1827-ci ildə Rusiya imperiyası ordusunun İrəvan xanlığının paytaxtı olan İrəvan qala-şəhərini ələ keçirib. İrəvan xanlığı cənubdan Maku xanlığı, cənub-şərqdən Naxçıvan xanlığı, şərqdən Qarabağ xanlığı, şimal-şərqdən Gəncə xanlığı, şimaldan Kartli-Kaxeti (indiki Gürcüstanın bir hissəsi) çarlığı və qərbdən Osmanlı İmperiyası ilə həmsərhəd idi. İrəvan qalasının işğal planı Sankt-Peterburqda cızılmışdı. Ancaq ilkin plan əvvəlcə Rusiyanın Qafqazdakı qoşunlarının baş komandanı Aleksey Yermolovun (1816-1827) etirazlarına görə, sonra isə baş qərargah rəisi İvan Dibiç-Zabalkanskiy tərəfindən dəyişdirilmişdir".
Tarixçilər tərəfindən bu qədər aydın göstərilən tarix kimlər tərəfindən təhrif edilib? Əlbəttə, rusların patronajlığı ilə ermənilər tərəfindən... Yeri gəlmişkən, İrəvan qalasının qalıqları ötən əsrin 80-ci illərində məqsıdyönlü şəkildə dağılıldı. İndi ermənilərin "Erevan" adlandırdığı bu şəhərdə yaşı iki əsirdən çox olan bir dənə olsun belə tarixi abidə yoxdur. Bir neçə kilsınin tarixi saxtalaşdırılaraq iki yuz ildən çox göstırilir, amma hənin kilsələr barədə tarixdə bir hərif belə yoxdur.
Bütün bunları sərgiləməkdə demək istədiyim odur ki, ermənilərin bu gün nə deməsinin bizim üçün heç bir əhəmiyyəti olmamalıdır. Çünki bu tayfa genetik olaraq, yalançı, riyakar və satqındır. Lakin Azərbaycan mediası bu gün tirajlayır ki, Arayik Arutunyan Azərbaycan vətəndaşı olduğunu etiraf edib.
Belə ki, İşgəncələrə Qarşı Azərbaycan Komitəsinin sədr müavini Elçin Şirinov Trend-ə müsahibəsində deyib: "Qarabağda fəaliyyət göstərən separatçı rejimin keçmiş rəhbəri Arayik Arutyunyan özünü Azərbaycan vətəndaşı hesab edir".
Birincisi Arayikin Azərbaycan vətəndaşlığına qəbul edilməsi xalqımızın və vətənimizin adına ləkə olardı. İkincisi isə o, Azərbaycan vətəndaşıdırsa, illərlə Azərbaycan Ordusuna qarşı vuruşaraq vətən xaini adını haqq edib.
Həmin müsahibədə diqqətimi çəkən bir məqam Arayikin başqa bir yalanı oldu. Arayik deyib ki, ermənidilli məktəbdə oxuduğundan, Azərbaycan dilində minə qədər söz bilsə də bu dildə danışa bilmir. Bu faktdır ki, Arayik Arutyunyan Xankəndidə rus bölməsində oxuyub. Bunu onun azərbaycanlı sinif yoldaşı efirdən elan etdi. Özü də həmin xanım Arayiki dərslərindın aşağı qiymət alan, kütbeyin birisi kimi xarakterzə etmişdir. Son hadisələr onu göstərdi ki, Arayik doğrudan da kütbeyin olub və burnunun ucundan qabağı görə bilməyən birisidir. Əks təqdirdə o, indi barmaqlıqlar arasında olmazdı.
Amma son zananlar erməniləri ayıltmağa, bir cəmiyyət kimi səhv yolda olduqlarını anlatmağa çalışan erməni bloğerlərin sayı artmaqdadlr. Bu isə Ermənistanın Qərb və Amerikaya doğru meyillənməsi ilə bağlıdır. Qərb və ABŞ-da ya düşünürlər ki, erməni cəmiyyətini "erməni xəstəliyi"indən xilas etmək mümkündür, ya da elə onlar da ruslar kimi ermənilərdən bir vasitə olaraq istifafə etməyə hazırlaşırlar. Biz bir dövlət olaraq hər iki varianta hazır ola bilərik və hazır olmalıyıq.

Akif Nəsirli